Druk bezochte indrukwekkend afscheid Wim Dik in Helvoirt
HELVOIRT – 28 juni 2022. Familie, vrienden, relaties en kennissen nemen tijdens de  uitvaart in de Nicolaaskerk van Wim Dik afscheid van een geliefd dorpsman welke als staatssecretaris voor de D66 furore maakte.
De uitvaart sluit maandagmiddag, midden op het kerkplein, af met een indrukkende gilde-eer. Zijn laatste rustplaats krijgt de topman van omvangrijke bedrijven  in Brabant en Nederland op een natuurbegraafplaats welke bij hem de voorkeur geniet. Een bijzondere man, op een bijzondere manier uitgeleide doen op een bijzondere dorpsplek. Het tromgeroffel van de tamboers van het gilde klinkt  indrukwekkend, het klokkengeluid uit de kerktoren rolt alle straten van Helvoirt in als kennisgeving van het laatste afscheid van een vriendelijk dorpsgenoot met aandacht voor zijn medemens.  Wim Dik zag kans het midden schip en de twee zijbeuken van de ruim honderd jaar oude Nicolaaskerk tot de laatste plaats bezet te krijgen.
Wim Dik was 25 jaar beschermheer van het gilde Sint Joris uit Helvoirt. Reden voor het gilde hun beschermheer met gilde-eer een laatste eer te bewijzen. Zij gingen voor zodra de kist met Wim Dik erin de kerk werd ingedragen. Ook het verlaten van de Nicolaaskerk vond plaats met gepaste eerbied. Leden van het gilde hielden de wacht bij de begrafeniswagen met hun beschermheer erin. De aanwezigen in de kerk kregen op het kerkplein de gelegenheid van Wim Dik afscheid te nemen.
Kinderen aan het woord
Tijdens de uitvaartdienst kwamen kinderen van Wim Dik aan het woord waaruit bleek hoe trots hij wel niet was op zijn nakomelingen. Hij leek een onvermoeibare opa in de ogen van de kleinkinderen. Zijn kinderen timmerden zelf zijn doodskist inclusief de afwerking aan de binnenzijde voor hun lieve papa. Een vader waarvan ze vele lessen leerden. Zo bleken de verhalen allemaal  een rode draad te hebben door de vele woorden gesproken over een man met een ongekende volharding zodra hij iets in zijn hoofd had opgeslagen. De kist bracht ook een glimlach bij menig aanwezige bij de bekentenis van een van zijn kinderen: “Papa, je ligt nu onder een dikke plank van een boom die je liever zou hebben opgestookt.”  Op de kist pronkte een grote bos met heidebloemen. De liefde voor de natuur met symbolen weergegeven.
Muziek maken
Muziek was ook zijn ding. De “bekentenissen” achter de lezenaar werden afgewisseld met toepasselijke muziek. Muziek maakte Wim Dik met de formaties Los Zand en Grint, beiden vonden hun oorsprong in Helvoirt. De geboren Rotterdammer was altijd zichtbaar in zijn sas tijdens het muziek maken.
Als postbode op pad
Ooit trad hij in de functie van postbode in een Helvoirtse wijk op. De zaterdagpost bestelde hij als een ervaren postbode. Zijn werkzaamheden werden begeleid door een plaatselijke muziekformatie, waarvan hij lid was. De glimlachende KPN topman liep van brievenbus naar brievenbus om de post te bezorgen. De laatste post belande op de bar van hun repetitieruimte bekend onder de naam De Twee Beuken. Niet alleen zijn muziekvrienden maar ook de fotograaf en een freelance schrijver van het dagblad kregen een glas schuimend bier aangereikt. Zij gaven aan niet te drinken tijdens werk. Beiden ontvingen uit zijn handen een glas fris. Een typisch gebaar van de ervaren bestuurder met een oog voor details met plezier in zijn werk.
Levensloop in beeld
Alle bezoekers van het afscheid in de mooie Nicolaaskerk ontvingen een kaart met een verzameling aan foto’s uit het leven van Wim Dik. De slottekst op de kaart willen we de lezers niet onthouden.
Tussen passie en besturen
Het kleine zien en verder turen
Tussen rust en druk verduren
Het ritme en de hete vuren
Ligt je kern
Je kern is je lief
Tekst: van onze correspondent
Foto’s: Familie Dik en gilde Sint Joris