Ingezonden bericht

HELVOIRT – 11 maart 2024. Aan de mevrouw die gisteren (zondag 10 maart) een zwarte Labradoodle uit liet langs het hondenuitlaatpad in Helvoirt,

Ik heb even getwijfeld of ik dit bericht ging schrijven, maar vanwege de veiligheid van uw hond en andere honden heb ik besloten dit toch te doen.

Wellicht kent u mij nog. Ongeveer een jaar geleden liep ik met mijn toen nog kleine pup over het pad. Ik hoorde in de verte een hondenfluitje. Omdat het zo ver weg was besteedde ik er geen aandacht aan. Tot er ineens een zwarte Labradoodle van achteren bovenop mijn pup sprong. U al fluitend een paar honderd meter verder. Mijn pup piepte van schrik en pijn en hinkte even. Ik heb mijn pup toen opgetild en op u gewacht. Aangegeven dat dit echt niet kon en dat u uw hond vooral niet los moet laten als deze niet onder appèl staat en zulk gedrag laat zien. U vond dit maar onzin, vond dat het juist goed was voor de socialisatie van mijn pup. Ik kreeg u niet uitgelegd dat socialisatie ABSOLUUT NIET uit pijn en schrik hoort te bestaan. U vond dat ik mij maar aanstelde en dus ben ik met pup in mijn handen boos weggelopen. Hierna heb ik u niet meer gezien met deze hond.

Weet u dit nog? Of bent u het vergeten? Mijn hond van inmiddels 1 in ieder geval niet! Intussen is mijn hond door wat WEL de juiste socialisatie is, uitgegroeid tot een lieve allemansvriend met meerdere ‘hondenvriendjes’ in Helvoirt. Zo’n grote goedzak dat ik me altijd zorgen heb gemaakt of hij mocht het nodig zijn wel voor zichzelf op kan komen. Tot gisteren..

Ik liep de uitlaatpad op vanaf de verharde oprit. U liep bij de huizen aan de andere kant. Ik schat zo’n 300 meter. Uw Labradoordle krijgt mijn hond in het zicht en begint te rennen. Ik herkende u en de hond toen nog niet. Mijn hond steekt zijn neus in de wind en ik zie hem verstrakken, zijn haren rechtovereind. Hij begint erg boos te blaffen, iets wat hij nooit doet. Ik schrik van zijn reactie en op dat moment hoor ik een hondenfluitje en herken ik u en de hond. Net zoals een jaar geleden negeert uw Labradoodle het gefluit compleet. Maar wat mij ook zorgen baart: hij negeert ook de woede van mijn hond en rent blij door. Ik draai om en moet 5 passen zetten om het pad af te komen. De Labradoodle is sneller dan wij zijn. Mijn hond gromt, laat zijn tanden zien, blaft en gromt weer. Iets wat ik hem nooit heb zien doen, maar overduidelijke signalen naar uw hond dat hij geen stap dichterbij moet komen. Uw Labradoodle loopt gewoon door. Ik heb mijn hond intussen kort achter mijn benen gezet, van waar hij geen kant op kan en probeer met hem naar achter te stappen. Pas wanneer ook ik flink op uw Labradoodle mopper, mezelf groot maak en een dreigende stap naar voren zet, blijft uw hond staan. Dit is net voldoende dat ik mijn boze hond snel de pad af kan leiden.
Hoeveel hebt u hier van meegekregen? Op 200 tot 300 meter afstand? Terwijl u maar bleef fluiten? Hebt u in de gaten gehad dat uw hond de hondentaal niet spreekt? Dat hij gewoon enthousiast door ging ondanks de zeer duidelijke signalen die mijn hond gaf? Of dacht u dat het gezellig was? Er zat geen kwaad in uw hond, maar hij begreep ook niet dat mijn hond écht niet van hem gediend was.
Ik wilde u eigenlijk aanspreken, maar omdat mijn hond zo boos was heb ik dit niet aangedurfd.

Ik hoop dus dat dit bericht u via de kracht van social media u alsnog bereikt. Want wat als uw hond ook niet op mijn woede had gereageerd? Wat als ik niet zo snel had gehandeld of de riem niet had kunnen houden? Dan was mijn lieve goedzak en allemansvriend ineens ‘een agressief beest’ geweest. Dan had u wellicht uw zondag middag bij een dierenarts doorgebracht, omdat uw hond losliep, niet onder appèl staat en zo graag naar de ander wil, maar hierin geen grens kent en de hondentaal niet spreekt. Vanuit uw hond zat er geen kwaad in, maar niet iedere hond is er van gediend besprongen te worden door een vreemde hond en dit gaat een keer mis.
We zijn een jaar verder en uw hond luistert nog steeds niet. Trek alstublieft uw conclusie hieruit en lijn uw hond aan, want met de volgende hond loopt het wellicht anders af en dan zijn er enkel verliezers.