Helvoirt van toen
Willem verloor hele gezin (update)
Op 4 mei gedenken wij oorlogsslachtoffers, in Helvoirt rond acht uur bij het monument aan de Torenstraat. Op dat monument staan 21 namen. De eerste zes kwamen al op de eerste oorlogsdag om.
Op vrijdag 10 mei 1940 was de dag van de Duitse inval. De Provinciale Noordbrabantsche Courant wijdde er een alinea aan in een groot verslag van alle gebeurtenissen van die meidagen. Er vielen die eerste oorlogsdag per ongeluk bommen op Helvoirt, bij het kruispunt van de Rijksweg en de Achterstraat. Boven Helvoirt zou er een luchtgevecht zijn geweest tussen een jachtvliegtuig en een Duitse bommenwerper, die lading verloor. Een bom viel bovenop het huisje van het jonge gezin Van Lieshout. Dina (33), Thea (3) en Theo’tje (1) waren op slag dood, net als vier andere aanwezigen. Buurvrouw Marie Pijnappels vertelde later het hele verhaal aan de familie. Dat luidde als volgt.
“Willem was op weg naar Vught voor zijn werk. Mijn broer Gerard ging langs bij Dina. Dochtertje Thea vroeg aan hem of ze mee mocht om bij ons te spelen. Maar Dina zei dat dat niet mocht. Want de oorlog was die morgen begonnen. ‘Je weet niet wat er gebeurt’, zei Dina, ‘jullie blijven hier’.
Gerard en ik stonden achter het huis en ineen kwamen er vier of vijf vliegtuigen aan. Wij hoorden en zagen ze naar elkaar schieten. Een luchtgevecht. Toen zagen wij vijf of zes bommen uit een vliegtuig komen. Wij zijn vlug de kelder ingegaan en zagen van daaruit een bom vallen in de sloot bij buurman Van de Wiel. Verderop nog een, maar waar de andere gebleven waren wisten wij niet. Ze bleken op de huizen verderop gevallen te zijn.
Het huis van Willem en Dina was een twee-onder-een-kapwoning samen met de familie Kempenaers. Toen de bom viel was Dina met de kinderen bij de bijkeuken met de melkboer Timmermans. Precies daar viel die bom. Dina en de kinderen waren op slag dood, net als de melkboer. Achter het huis waren nog meer woningen. Bij de familie De Bresser – Schoonus was juist de kolenboer Smits kolen aan het lossen. Hij is door de vele scherven getroffen en daaraan overleden. Net als de moeder van mevrouw De Bresser. Mevrouw de Bresser lag in het kraambed van dochtertje Annie. De baakster, Marie Kluytmans, hing over het wiegje en kreeg een scherf in de arm.
De familie Kempenaers – die naast Willen en Dina woonde – vluchtte op tijd van de keuken naar de kamer en kon via het raam van de voorkant de woning verlaten. Zij hadden het overleefd. Hun deel van het huis had wel veel schade en is later gesloopt.
Ons vader wist dat Willem naar Vught was voor zijn werk. Hij ging meteen op de fiets richting Vught op zoek naar Willem. Maar Willen had al wat gehoord en was op weg naar huis. Toen ons vader hem tegenkwam bleek Willem in shock. Ons vader zei dat hij niet naar Helvoirt mocht, maar Willem wilde naar Dina en de kinderen. Ons vader heeft toen een auto aangehouden en de chauffeur verteld wat er aan de hand was. Deze man heeft samen met ons vader Willem naar diens ouders in Son gebracht.”
Tot zover het relaas van de buurvrouw.
Het heeft nog een tijdje geduurd voordat Willem van Lieshout weer in Helvoirt terug kwam. Later hertrouwde hij met de zus van Dina en stichtte een nieuw gezin. Maar het trauma van het verlies van zijn eerste vrouw en twee kleine kinderen kwam hij nooit helemaal te boven. Hij stierf in 1989 en werd begraven bij zijn in mei 1940 omgekomen gezin op het kerkhof bij de Nicolaaskerk.
Foto: fragment uit de krant van 17 mei 1940. Klik op de afbeelding voor vergroting.
Een bericht plaatsen, een mededeling doen, familiebericht doorgeven of verenigingsnieuws, dat kan bij HelvoirtNet. Tevens zijn wij altijd op zoek naar het laatste nieuws. (een foto en/of logo erbij maakt het vaak leuker). Mailen maar! nieuws@helvoirt.net
2 Comments