Oorlogskruid
Een oorlog komt niet op
als onkruid na een onweersbui
maar overwoekert traag
de lang vertrouwde paden
gestaag zinken de zaden
in de akkers van de geest
we wilden het zo graag geloven
wij fanatieken en verdoofden
nu kruipen we over velden
omstrengeld door het oorlogskruid
verklonken aan de taaie aarde
verscholen in verlaten straten
elke ochtend oorlogsoogst
eindeloze rijen starre doden
we wilden het zo graag geloven
wij bleke bedekking voor de bodem
Geschreven voor de herdenking in Vught op 4 mei 2025, door Michiel Hordijk
Medewerker worden van HelvoirtNet?
Heeft u wel eens een uurtje over op een dag?
Verveelt u zich?
Handig met de computer en/of bereid om dat te gaan leren?
Zullen we samen eens een kop koffie drinken?
Mail dan even naar helvoirtnet@outlook.com
