Ingrid van Wamel: Schilderijen in de Speeldoos
HELVOIRT – 21 maart 2019 Schilderen is het medium van Ingrid van Wamel. Zij begon ooit met abstracte composities in intense kleuren, die steeds meer gingen bewegen en schuiven. Net als vele andere schilde-rende kunstenaars, was zij op zoek naar iets wat ze niet kon definiëren. Opeens doken er, net onder het oppervlak, ogen, monden en andere details van gezichten op. Deze half abstracte doeken zijn de oorsprong van haar tegenwoordige werk dat uitsluitend uit portretten bestaat.
Geesttoestand van adolescenten heeft zij vroeger, in haar werk als zorgverlener, van dichtbij kunnen ervaren. De verhalen van deze jonge mensen hebben haar aangegrepen. Daarom was het misschien niet echt een verassing toen de gezichten en lichamen van jonge meisjes later hun weg hebben gevonden op haar leren doeken. Schilderend ontdekte van Wamel dat leer veel verf opzuigt, zodat zij vaak meerdere keren haar portretten dun moet overschilderen. Ook in het schildersproces moet zij geduldig en voorzichtig met deze kwetsbare gezichten omgaan. Dierenhuid wordt in haar werk ‘de huid’ van de geschilderde mens. Kijkend voel je dat deze figuren onderhuids borrelen en worden gekweld door verontrustende gedachten. Deze complexe, naar binnen gekeerde emoties, dat is wat Ingrid interesseert. Kwetsbaarheid en onzekerheid in allerlei gradaties zijn te lezen in de gezichten en poses van de voornamelijk jonge vrouwen op haar doeken.
Het eigen aan het artistieke proces is dat er een aantal zaken met elkaar verweven zijn: het kiezen van motief en techniek, de deels rationele beslissingen over de compositie, soms intuïtief gebruik van het materiaal (drager, kwast en verf). In dit proces wordt, soms afzonderlijk en soms in het geheel, over al die elementen nagedacht. In die interactie ontstaat een werk, een overtuiging, een waarheid.
In de portretten geïnspireerd door Rogier van der Weyden, een van de belangrijkste Vlaamse schilders van de 15e eeuw, verschijnen gezichten die een dialoog aangaan met de hedendaagse mens. In tegenstelling tot de portretten van jongeren, hebben deze gezichten een rustige en beheerste uitstraling, zij zijn bijna devotioneel van aard. Deze portretten laten de spirituele en de verheven kant van de mens zien. Ook hier is soms textiel verwerkt in de compositie als een esthetische toevoeging en, waarschijnlijk onbewust, als de knipoog naar de gedetailleerde en minutieus geschilderde gewaden in de kunst van de late middeleeuwen.
Kunstenaars zien realistische afbeeldingen en abstracte vormen niet los van elkaar, vaak worden deze twee op een eigenaardige manier in het werk met elkaar verbonden. Bij Ingrid van Wamel gebeurt dit ook. Als je voor haar werk sta, probeer onder het oppervlak te kijken, zoek onder het zichtbare en je zal er steeds meer ontdekken!
Ingrid van Wamel exposeert van maandag 25 maart tot maandag 6 mei in de foyer van Theater de Speeldoos in Vught.
Een bericht plaatsen, een mededeling doen, familiebericht doorgeven of verenigingsnieuws, dat kan bij HelvoirtNet. Tevens zijn wij altijd op zoek naar het laatste nieuws. (een foto en/of logo erbij maakt het vaak leuker). Mailen maar! nieuws@helvoirt.net