Weer terug in Helvoirt.

HELVOIRT – Vandaag 31 augustus is na 92 dagen, 9293 km en 27 campings een eind gekomen aan onze rondreis naar de Noordkaap.

Na ons bezoek aan de Noordkaap en natuurlijk de King crab te hebben gegeten in Skarvag. Was het de bedoeling om langs de Noorse kust weer naar het zuiden te rijden. Maar dat liep anders, daar later meer over. 

Alta was onze eerst volgende stop en daar hebben we voor het eerst de middernachtzon gezien. Om 00.30 uur wandelend langs de rivier, Altaelve de zon vol in je gezicht heel bijzonder.

We reizen verder naar de Lofoten, een eilanden groep in het noordwesten van Noorwegen. Daar komen we veel rendieren tegen. Ze wandelen in alle rust tussen het verkeer door en steken gewoon de weg over en hebben zeker geen haast.

In Sjovegan staan we op een camping met alleen maar zalmvissers. De vissers vangen regelmatig een zalmpje op de foto een zalm van ca. 5 kilo.

Op naar de Lofoten over kronkelende bergwegen langs fjorden hoge bergen en diepe dalen. Richting Andenes in het noorden van de Lofoten daar geprobeerd om walvissen te spotten maar helaas geen walvis gezien.

Via het plaatsje A in het zuiden van de Lofoten naar Lauvik waar we een prachtige middernachtzon hebben gezien, vol schijnend op de bergtoppen met restanten sneeuw en mooi weerspiegelend in het water van het meer.

Inmiddels hebben we al 3 weken erg slecht weer en de weersvooruitzichten langs de Noorse kust beloofden niet veel beter weer. Dus besloten om  na Innhavet weer terug te gaan naar het noordoosten van Zweden de Botnische golf daar is het weer een stuk beter.

Maar eerst Innhavet. Daar ontmoeten  we een Noorse zalmvisser in een tentje bij een waterval. Daags erna tijdens een wandeling komen we op een parkeerplaats een Nederlands gezin  tegen. Al pratend waren die op zoek naar een overnachtingsplaats bij een waterval, dat was een wens van hun dochter. Laten wij die nou net eentje weten, bij de zalm visser. Hun ernaar toe, en wij samen met de visser afgesproken dat we de komende avond en nacht gaan zalmvissen. In de avond, wij er naar toe. Met wat biert, hapjes en wat worstjes voor op het kampvuur. Al pratend bleek de Nederlandse man Farid Van Raaijen te zijn oud voetballer bij Ajax, in de tijd van Bergkamp en de gebroeders de Boer getraind door Cruijff. Met het zalmvissen wilde het niet erg lukken. Totdat ik beet heb, met behulp van de Visser de buit binnen gehaald wat bleek een prachtig stuk oud hout, ik denk uit de tijd van de Noormannen. Het was nog tot in de vroege ochtend gezellig bij de waterval.

Zoals al besloten van Innhavet dwars door Zweden naar Slipvagen aan de Botnische Golf. Uren rijdend over de 95 helemaal alleen je komt helemaal niemand tegen. Ook passeerden we weer de Poolcirkel wat ook weer betekende dat het de komende nacht weer donker zou worden.We hebben tot nu toe al 6 weken alleen maar daglicht gezien.

Op camping Kajutan komen we een Zweeds stel tegen, ze wonen in een klein dorpje bij Kiruna in het  noordwesten  van Zweden, tussen de ijzererts mijnen. Hun dorpje dreigde te verdwijnen in de ijzererts mijnen en is daarom compleet verplaatst met kerk en al.

Verder naar een camping in Harsang, met een Hollandse eigenares, Christiena. Er lagen daar prachtige eland geweien geweien. Ze zag Wel dat wij die wel mooi vonden. Wil je er ook een? Vraagt ze en gaat meteen aan het bellen met de jager. Morgenmiddag rond 14.00 uur komt hij wel met een gewei langs. Maar om 07.30 staat er iemand op de caravan te kloppen, de jager met een prachtig gewei.

Op de camping in Fonebo, aan het eind van een gravelpad van 22 km lang. Komen we twee Zweeds dames van rond de 40 tegen. Zij waren fans van de zanger Cornelius Vreeswijk. Die ik nog ken van zijn hit in Nederland, De Nozem en de Non.    Vreeswijk is echt een bekende zanger in Zweden hij heeft hier veel hits geschreven en gezongen. Het blijkt dat er in het Abba  museum voor hem ook een ruimte is gemaakt. Bijzonder om net die fans tegen te komen.

Ljungby, ja we naderen het eind van onze rondreis. In Ljungby zijn we ook geweest aan het begin van onze reis, bij Hans en Madelaine. Deze zijn vorig jaar van Helvoirt naar Zweden verhuisd, hun zoon Mathijs woond daar al een tijdje. We werden weer gastvrij en hartelijk ontvangen en hebben heerlijk bij gepraat over onze rondreis.

Via stops in Denemarken en Duitsland komen we aan in Oude Pekela. Wat moet je daar toch doen?? Hoor ik jullie denken. Patrick Huisman een kennis uit de autosport, heeft daar een Speedway museum. Al enige jaren staat een bezoek aan zijn museum op mijn to-do list en nu is het moment daar.

Van Oude Pekela naar Helvoirt 250 km en we zijn weer thuis. We hebben een bijzondere reis achter de rug waar we nog lang over kunnen napraten.

Groetjes, Kees en Annet