Door Jurgen Hamers

Uitgerekend tegen rivaal en zuiderbuur Nemelaer schreef VV Helvoirt de eerste editie van de Meierij zaalvoetbalcup op z’n naam. Waar het er na dag 1 nog niet naar uitzag dat Helvoirt het toernooi zou winnen was dat na dag 2 wel anders. Er zat in iedere wedstrijd een stijgende lijn wat onder meer leidde tot een spannende, bloedstollende en geweldige finale tegen Nemelaer. Hieronder volgt een verslag van de route richting de titel.

Donderdag 29 december: de 1e ronde
Het was buiten behoorlijk koud en mistig, maar gelukkig was dit binnen in een zaal. De eerste editie van de Meierijcup in Sporthal Theereheide in Sint Michielsgestel. Goede organisatie, de nodige bezoekers en natuurlijk ook mooie wedstrijden en een goede sfeer. De avond voor Helvoirt begon met onze JO11-1 team dat een voorwedstrijd mocht spelen tegen Sint-Michielsgestel JO11-1. Nadat ze onder muzikale begeleiding een voor een werden voorgesteld speelde onze JO11-1 vervolgens geen slechte wedstrijd. Het kwam dan wel 1-0 en 2-1 achter maar Jorn Pijnenburg wist met 2 doelpunten de stand steeds gelijk te trekken. Helaas verloren ze nog met 3-2, maar hadden zichtbaar genoten. Daarna was het de beurt aan het 1e elftal. Weliswaar zonder Rico de Laat (knieblessute) en (de beoogde) keeper Remco Kivit (vakantie), maar toch een selectie van 8 man sterk.

Helvoirt – WEC: doelpuntrijke start ondanks valse start
De openingswedstrijd van de avond was Helvoirt – WEC. Die was amper 50 seconden onderweg of WEC had via Bas Smits al de openingstreffer gescoord. Het ging voetballend wel gelijk op maar naar mate de wedstrijd duurde wist Helvoirt ook veelvuldig het net te vinden. Nick tikte makkelijk 1-1 binnen, Collin rondde een combinatie met Luke af, ontfutselde niet veel later de bal van een WEC speler en scoorde z’n 2e. Luke wist 2 goede acties te bekronen met 2 doelpunten en tussendoor wist ook Menno nog te scoren. 6-1 was uiteindelijk de eindstand. Boskant en Sint Michielsgestel speelde daarna met 1-1 gelijk tegen elkaar

Helvoirt – Boskant: Roel Pullens schlemiel en held
De wedstrijd tegen Boskant was duidelijk andere koek. Toch kwam Helvoirt na 5 minuten op 1-0 toen Corné werd aangespeeld en de bal met de linker hard in het doel jaste. Boskant wist na 19 minuten 1-1 te scoren via Jim van der Zanden. Het antwoord van Helvoirt hierop kwam vanaf de aftrap toen Luke een bal uit de lucht prachtig in een keer nam en de bal via de onderkant van de lat terug het veld in zag stuiteren. Al was, als je aan de goede kant zat, weldegelijk te zien dat de bal de lijn had gepasseerd. Scheids en grensrechter stonden echter aan de andere kant dus dat ze dat niet konden beoordelen was dus logisch. Daarna kreeg Roel voor vasthouden geel en moest Helvoirt even met 4 man spelen. Boskant profiteerde meteen van de man meer situatie en kwam met 1-2 voor via een schuiver van Rob van der Heijden. Uiteindelijk was het Roel zelf die, na z’n tijdstraf, met fraaie liftbal over de keeper vlak voor het einde nog voor de 2-2 zorgde. Hoewel Nick en Luke nog goede kansen kregen op de winnende goal, wilde de keeper van Boskant van geen wijken weten en redde nog een punt voor de Boskanters. Helvoirt kreeg daarna 2 wedstrijden rust en was het afwachten wat de rest zou doen. Nu is het zo dat het aantal doelpunten dat je maakt voor het doelsaldo gaat. Het gaat er dus om dat je zoveel mogelijk doelpunten maakt. In dat kader hield Sint-Michielsgestel tegen WEC wel even huis. Met niet minder dan 11-2 versloegen zijn WEC. Daarna moest ook Boskant tegen, het dan al uitgeschakelde, WEC spelen en won ‘slechts’ met 4-1. Daardoor hadden Sint Michielsgestel en Helvoirt in hun laatste duel aan een gelijkspel genoeg om door te gaan.

Sint Michielsgestel – Helvoirt: uiteindelijk op doelsaldo tóch nog door.
Beide teams hadden aan een gelijkspel genoeg om door te gaan. Toch was van een herenakkoord voor een gelijkspel geen sprake want Helvoirt kwam voor door een vrije trap van Corné (al dacht de speaker dat Menno had gescoord, maar vanaf de bank kun je moeilijk scoren lijkt mij) en daarna kreeg het nog goede kansen op de 0-2. Daarna werd het druk voor het doel van Koen Janssen. Met man en macht werd de gelijkmaker van Sint Michielsgestel voorkomen. Schoten die net naast gingen, Koen die redde of schoten werden geblokt. Maar 4 minuten voor tijd was Koen toch kansloos op een inzet van Peer Heessels die van dichtbij hard en hoog werd ingeschoten. En daarna gebeurde wat iedereen wel had verwacht. Sint Michielsgestel vond het wel best, al wou Helvoirt nog wel groepswinnaar worden maar Sint Michielsgestel stond niets meer toe. Er werd meer getikt dan aangevallen. Op basis van het doelsaldo gingen beide teams, waarbij Sint Michielsgestel als groepswinnaar, door naar de kwart finale. Voor Helvoirt wacht daarin DVG. Een pikante ontmoeting.

Vrijdag 30 december: de finaleavond

DVG – Helvoirt: Helvoirt slaat toe in de slotfase

Hoewel het spel nog niet echt was zoals we wilden, was toch de doelstelling, de kwart finale halen, bereikt. In die kwart finale wachtte DVG. De ploeg die wordt getraind door ‘onze’ Henk van Hattum. Het, ook nu weer ruimschoots meegekomen, publiek zag dat zowaar de ‘geblesseerde’ Rico ook van de partij was. Hij was inderdaad geblesseerd, maar kreeg vlak voor deze finaleavond toch een signaal dat er niets mis was met de knie en kon dankzij onze verzorger Alp deze avond toch gewoon in actie komen. DVG startte furieus en dat leidde tot de nodige kansen waaronder een schot op de kruising. Daarna ging het op en neer maar gescoord werd er niet. Tot 4 minuten voor tijd. Rico bediende Collin die intikte. En nadat Koen een paar seconden later redde van dichtbij zette Collin Roel vrij die Helvoirt op 0-2 zette. DVG ging risico nemen om er nog een wedstrijd van de maken en kreeg in de slotseconden de knock-out toen Collin net voorbij de eigen helft de keeper klopte en in het lege doel de 0-3 nog maakte. In de wedstrijd die volgde kwam de tegenstander voor de halve finale. Dat werd uiteindelijk competitiegenoot Rhode dat SCI met 5-0 klopte.

Helvoirt – Rhode: Rico bezorgt Helvoirt finaleplaats
Rhode is 29 januari de eerste tegenstander in de competitie na de winterstop. Vanavond was het de tegenstander in de halve finale van de Meierijcup. Met Rhode trof Helvoirt tot nu toe de productiefste ploeg deze Meierijcup. Rhode trof in de 4 voorgaande wedstrijden al 21x doel. Toch maakte Helvoirt het Rhode moeilijk. Er werd sterk verdedigd en anders was daar Koen Janssen nog. Rico kreeg na 1 minuut al een grote kans. Hij schoot in het zijnet. Na 18 minuten wist Rico wel te scoren. Eerst schoot Nick een vrije trap op de paal en bracht daarna de bal terug voor waar Rico kon intikken. De paal speelde in deze fase wel een rol want 20 seconden later schoot Rhode ook op de paal en een paar tellen later schoot Luke op de paal. Na 21 minuten leek Rico de wedstrijd te beslissen. Hij had een open doel voor zich maar werd weggetrokken door een Rhode speler wat de Rhode speler op een rode kaart kwam te staan. Daarna gunde Roel en Collin elkaar nog kansen op 2-0 maar die viel niet. Maar Helvoirt mocht zich wel finalist noemen. En zou Helvoirt daarin z’n ‘droomfinale’ tegen Nemelaer krijgen? Het antwoord was ja, want Nemelaer won de andere halve finale met 3-2 van Sint Michielsgestel.

Helvoirt – Nemelaer: schitterende finale levert Helvoirt de Meierijcup op

Voor het eerst in de zaal. Dé gemeentederby Helvoirt – Nemelaer. Toch was Nemelaer niet zonder slag of stoot in de finale gekomen. In de kwart finale tegen Avanti’31 gaf Nemelaer een 3-0 voorsprong weg maar wist via strafschoppen nog te ontsnappen en tegen Sint Michielsgestel werd ook al bijna een 3-0 voorsprong verspeeld. Helvoirt opende deze derby goed. Maikel Diepens speelde na 4 minuten de bal recht in de voeten van Rico die vervolgens oog in oog met doelman Joris van Baast geen fout maakte; 1-0. Daarna kreeg Nemelaer genoeg mogelijkheden op de 1-1 maar steeds was daar Koen Janssen, de absolute uitblinker in de finale. Hij pareerde schoten van Gijs van Baast (2x), Maikel Diepens en Joeri Vugts. Na 12 minuten kwam Collin in het veld en z’n eerste balcontact was meteen een assist op Rico die Joris van Baast opnieuw klopte; 2-0. Zo had Nemelaer de kansen en Helvoirt de goals. Het spel golfde op en neer en Collin raakte nog de paal en Maikel Diepens zag wederom een uithaal door Koen worden gered. In de 2e helft van deze finale kwam Nemelaer na 21 minuten toch dichterbij. Wesley Diepens bracht de bal bij Joeri Vugts en hij liet Koen dan toch kansloos; 2-1. Een minuut na dat doelpunt kwam even naar boven waarom het Helvoirt tegen Haaren was. Nick werd door Vugts op de hakken gelopen en werd het even onvriendelijk. Uit de vrije trap die volgde vond Nick Collin die listig met buitenkant links doelman van Baast verraste; 3-1. 4 minuten voor tijd scoorde Joeri Vugts op aangeven van Gijs van Baast toch weer voor Nemelaer en was het weer spannend: 3-2. Nemelaer speelde deze fase met een man-meer situatie (in zaalvoetbal is dat een veldspeler erin brengen voor een keeper). Maar wat het ook probeerde, Helvoirt verdedigde de hele wedstrijd ijzersterk en Koen stond anders steeds op de juiste plaats. Met nog 1 minuut te gaan blokte Rico een schot en kon vervolgens op het doel afgaan. Hij bediende de meegekomen Nick op maat die de beslissende 4-2 binnengleed. Toch had Collin na de misser van de ‘vliegende keep’ nog de 5-2 in een leeg doel moeten schieten maar schoot naast. Daarna klonk het eindsignaal wat betekende dat VV Helvoirt zich de eerste winnaar van de Meierijcup mag noemen. Naast dat feit waren er ook nog individuele prijzen. Koen Janssen kreeg die voor de beste keeper. Terecht, want hij was op deze finaleavond bijna onpaseerbaar. Op 2 inzetten na had hij alles was op hem afkwam. Maar het meest verrassende toch wel was dat Collin de trofee voor de beste speler van het toernooi kreeg. Hoe dan ook, het was een leuk toernooi en ook het groots meegekomen publiek uit Helvoirt genoot zichtbaar. Volgend jaar zijn wij dus weer van de partij als we dan onze titel gaan verdedigen. Voor nu wensen we u een prettige jaarwisseling en tot begin januari als we het weer op de groene mat gaan proberen!