“In onze trouwkleren zit de mot wel in”
Diamanten paar Henk en Lies van Ewijk-Verbeek
Zondag 29 januari 60 JAAR GETROUWD
Ze wonen er nog steeds: in het huis waar ze 60 jaar geleden introuwden. Zo heette het als je ging inwonen bij je ouders. In dit geval in het huis van Peer Verbeek aan de Helvoirtsestraat. De vader van Lies Verbeek (1931) was toen nog kolenboer. Henk van Ewijk (1931) kreeg een baan als tuinman in Vlijmen. En werkte daarna nog 28 jaar in Vught bij de jeugdgevangenis. Henk woonde ver weg, in Lent (bij Nijmegen). Zoon van een groentenkweker. Hij had er veel voor over om zijn Lies te zien. Met de fiets vanaf Lent is toch gauw dik 60 kilometer.
Henk en Lies krijgen vijf kinderen en hebben inmiddels 8 kleinkinderen. Met hen en met een aantal familieleden, goede vrienden en kennissen staan ze op zondag 29 januari stil bij hun huwelijksjubileum.
De levenslust is nog ruim aanwezig bij het echtpaar. Voor de foto kruipt Lies lekker dicht tegen haar Henk aan. En als er herinneringen worden opgehaald knikken ze driftig mee met elkaar. Henk geeft toe dat hij het altijd met zijn vrouw eens is. Daarvoor heeft hij een speciale truc: als hij ‘ja’ tegen haar zegt, schudt ie ‘nee’ met zijn hoofd. Een eenvoudige aanpak, waarmee alle ‘echtelijke misverstanden’ worden opgelost. Ze zijn ze het er allebei van harte over eens dat de feestdag eind januari zal beginnen met een heilige mis in de Nicolaaskerk. Daarna volgen er een paar gezellige uurtjes bij de Bolle Keizer. En als de dag erna de feestvreugde is verstild, komt de burgemeester nog met een bloemetje. “De burgemeester werkt niet op zondag.”
“We zijn niet hulpbehoevend”
Henk geniet al 26 jaar van zijn pensioen. Het stel is trots op hun onafhankelijkheid. Ze hebben een autootje voor de ritjes naar de winkel en voor bezoekjes in de bekende omgeving. Henk ‘rakt’ nog geregeld door de straten met zijn scootmobiel. Ze slapen gewoon boven; helemaal geen probleem met de traplift. Er is thuishulp voor de basisverzorging van mens en huis. De kinderen wonen in de buurt en ze zijn blij dat overbuurman Bert zorgt dat de vuilniscontainer op straat komt en weer wordt teruggeplaatst. Natuurlijk kan de situatie plotseling veranderen, maar zegt Lies zelfverzekerd “We willen hier niet weg.”
“Geen import meer”
Het leven in Helvoirt bevalt hen goed. Henk is actief lid van Gilde St Joris. Hij kijkt al uit naar de jaarlijkse teerdag. Als Spoorenders genieten ze van de goede contacten in de buurt. Lies is elke week een middag aanwezig in het HelvoirThuis. “Daar maken we – samen met Cor de Jong – wenskaarten.” Ze hadden ook nog enkele jaren een bloemenwinkel aan huis. Na al die jaren voel ik me hier zeker geen ‘import’ meer, zegt Henk tevreden.
