Uitdaging

Er wordt flink gebouwd in Helvoirt. Begin dit jaar werden de 19 appartementen met winkels in het plan De Bloey aan het Vincent van Goghplein opgeleverd. In Den Hoek wordt volop gebouwd en op het HelvoirThuis komen tien huurappartementen. Met de zeven patiowoningen in het Joriskwartier wordt binnenkort gestart en de bouw van het zorgcentrum de Leyenhof betekent ook een flink aantal woningen voor deze doelgroep.
Die bouwimpuls is ook wat het Haarens gemeentebestuur voor ogen stond toen het in 2008 de overeenkomst met de provincie ondertekende. Met dat schrikkelakkoord, afgesloten op 29 februari 2008, wilde het toenmalig college een inhaalslag maken. Want in de gemeente Haaren was al jaren geen woning meer gebouwd. De overeenkomst werd in politiek Haaren met gejuich begroet, immers er zou nu eindelijk worden gebouwd! In totaal 650 woningen tot 2020. En ook nog eens 200 woningen die na 2020 gebouwd mogen worden. Een doorbraak, zo oordeelde de politiek, zeker voor Den Hoek waar woningbouw jarenlang een welles-nietesspel is geweest.
Hoewel het schrikkelakkoord destijds behoorlijk is overschat, zeker voor Den Hoek, – de provincie had immers al in 2004 groen licht gegeven voor bouwen over het spoor in een uitwerkingsplan van het Streekplan dat 565 woningen mogelijk maakte– was het stuk zeker niet zonder betekenis. De bestuursovereenkomst, waarvan voormalig wethouder Jan Brenninkmeijer aan de basis stond, bracht bouwen daadwerkelijk dichterbij en onderstreepte nog eens de urgentie van woningbouw in de vier dorpen waar al zo’n twintig jaar geen huis meer was neergezet. Er kon direct gebouwd worden, tenminste als het aan de provincie lag.
Toch duurde dat nog een jaar of zes. Er lagen nog geen plannen en –zeker niet minder belangrijk– de inkt van het akkoord was nog niet droog of de kredietcrisis diende zich aan. En dus duurde het nog jaren voordat Helvoirt de historische sprong over het spoor kon maken. En ook al die andere plannen, voor zover ze er lagen, moesten de ijskast in.
Nu, inmiddels jaren later, begint de woningbouw op gang te komen. Ook in Haaren, denk bijvoorbeeld aan het Haerens Hof, De Tiend, de Boerenbondlocatie, waar woningen worden opgeleverd of de bouw aanstaande is. Maar de 650 woningen uit het schrikkelakkoord zullen in de nog resterende periode tot 2020 lang niet worden gehaald. Dat is zeker te wijten aan de crisis maar ook aan bestuurlijk falen.
In het woningbouwprogramma voor 2015 voor de gemeenteraad schrijft het college dat het nog altijd een inhaalslag nastreeft op basis van de bestuursovereenkomst van 2008. In de Regionale Agenda Wonen, een programma voor woningbouw dat de provincie samen met gemeenten opstelt, schrijft de provincie dat het de toezegging voor extra woningen aan Haaren respecteert. Het kan ook moeilijk anders. Maar de provincie vindt inmiddels ook dat gemeenten moeten streven naar 100 procent harde plancapaciteit in tijden de woningbouw stagneert, zoals nu. Dit betekent dat gemeenten op korte termijn hun taakstelling voor woningbouw in evenwicht moeten brengen met de bestemmingsplannen die deze woningen mogelijk maken. Het maken van allerlei plannen heeft alleen zin als op die plekken ook daadwerkelijk de schop de grond ingaat. Anders gezegd: stem de plannen af op de vraag., voor welke doelgroepen is behoefte aan woningen. De soort woningen zijn belangrijker dan het aantal. Daar ligt de uitdaging voor de komende jaren: betaalbare huur- en koopwoningen vooral voor jongeren, starters en jonge gezinnen.
Het schrikkelakkoord wordt niet alleen niet gehaald, het is ook achterhaald.